یک نوع نوشیدنی قهوه بر پایه قهوه شیرین شده بدون اسپرسو است که با کف شیر بخار (میکروفوم) تهیه می‌شود.
انواع نوشیدنی شامل استفاده از خامه به جای شیر، استفاده از جایگزین‌های شیر غیر لبنی و گاهی استفاده از دارچین یا پودر شکلات است.معمولاً از نظر حجم کمتر از کافه لاته است و لایه ضخیم‌تری از میکروفوم دارد[۴]و در فنجان مخصوص، فنجان کاپوچینو سرو می‌شود.
تاریخچه و ریشه‌شناسی
در گذشته این نام به شباهت با رنگ قهوه ای که عادت کاپوچینها بود اشاره داشت.و در این زمینه به رنگ نوشیدنی اشاره دارد که شیر در بخش کوچکی به قهوه تیره و دم کرده (امروزه بیشتر قهوه مخصوص کاپچینو) اضافه می‌شود. ظاهر فیزیکی یک کاپوچینوی مدرن با کرم قهوه (غیر اسپرشو تلخ) و شیر بخارپز نتیجه تکامل طولانی این نوشیدنی است. طبق یک افسانه محبوب اما تأیید نشده، نام آن را به داستان یک کاپوچین، پدر مارکو دوآویانو، یک پیشگوی فریولیایی پیوند می‌زند که در سپتامبر ۱۶۸۳ توسط پاپ اینوسنت یازدهم به وینفرستاده شد، با هدف متقاعد کردن قدرت‌های اروپایی برای تشکیل ائتلافی علیه عثمانی‌های مسلمان که آن را محاصره کرده بودند در یک کافه وینی، او برای اولین بار طعم بیش از حد تند قهوه را با شیر اصلاح کرد و نوشیدنی جدید به ایتالیایی کاپوچینو و به آلمانی کاپوزینر لقب گرفت . وینی‌ها نام «کاپوزینر» را احتمالاً در قرن ۱۸ بر روی نسخه اولیه آن که شامل خامه فرم گرفته و ادویه‌هایی با منشأ ناشناخته بود، دادند. کاپوچینوی ایتالیایی تا دهه ۱۹۳۰ در خارج از ایتالیا ناشناخته بود. اگرچه درست‌تر است که نوشیدنی آن زمان را یک لاته ساده بنامیم، اما معلوم نیست واقعاً اوضاع چگونه پیش رفت. به نظر می‌رسد که شخصی یوهانس تئودات، صاحب یکی از اولین کافی شاپ‌های وینی، قبلاً با ترکیب‌های جدیدی از نوشیدنی‌های قهوه آزمایش کرده بود. فرضیه دیگر در واقع، ردیابی اختراع را به قهوه‌ساز دیگری به نام فرانسیسک یرزی کولکزیکی بازمی‌دارد، که در سال ۱۶۸۵، هنوز در وین، مقادیر زیادی قهوه را که مسلمانان رها کرده بودند در اختیار گرفت و برای شیرین‌تر کردن آن، آن را با شیر و شیر آغشته کرد. عسل؛ همیشه طبق افسانه، همان نوع کیپفرل، دسری که قدمت آن به قرن سیزدهم برمی‌گردد و اجداد آن نیز می‌خورد. کیپفرل‌ها (کروسان ایتالیایی استادانه تر و کروسان فرانسوی جدیدتر را می‌توان فرزندان کیپفرل دانست) و شکل آنها شبیه به هلال است، بنابراین در تحقیر عثمانی‌های مهاجم گاهی اوقات گفته می‌شود که در قهوه‌خانه‌های تریست و سایر مناطق ایتالیایی امپراتوری اتریش-مجارستان در اوایل قرن بیستم متولد شده است، پس از جنگ جهانی اول در سراسر ایتالیا و بعداً در سراسر جهان گسترش یافت. با این حال، وجود نوشیدنی قهوه مخلوط با شیر با نام کاپوچینو در ایتالیای مرکزی در قرن نوزدهم ثبت شده است. خاستگاه آن، در واقع، ارتباط نزدیکی با انتشار خود قهوه در اروپا و به ویژه در امپراتوری اتریش قرن هفدهم تا هجدهم دارد.
در طول قرن هجدهم، به اصطلاح کاپوزینر با رایحه‌های جدید، ادویه‌ها و خامه زده شده در بالای آن غنی شد و بیش از همه در Friuli Venezia Giulia و در سراسر امپراتوری اتریش-مجارستان پخش شد. در پایان همان قرن، مد کاپوچینو عمدتاً بر تهیه دستی کف شیر روی آن متمرکز بود. اما تنها در آغاز قرن بیستم و با معرفی اولین دستگاه‌های قهوه اسپرسو در بازار بود که این نوشیدنی به لطف تهیه کف شیر از طریق خروجی بخار، شکل فعلی خود را به خود گرفت.
